دفاع شخصی و درگیری های خیابانی

[vc_row][vc_column][vc_column_text]

کمک آدرنالین یا اپی‌نفرین

این هورمون انتقال دهنده عصبی است که در بخش مرکزی غده فوق کلیوی ترشح می گردد و پاسخ بدن به استرس است زمانی که شما در هنگام خطر، استرس میگیرید و قلب تان شروع به تپش میکند.دست هایتان عرق و چشم هایتان دو دو میکند.
علایم آدرنالین : تپش قلب، افزایش تعریق،گشاد شدن مردمک چشم ها، گلوگز افزایش می یابد تا انرژی تولید کند.گشاد شدن رگ های خونی ،افزایش فشارخون،منقبض شدن ماهیچه ها .
کمک آدرنالین در دفاع از خود  این است که : در زمانی که آدرنالین ترشح می شود شما خسته نمی شوید و قدرت فروانی بدست می آورید، از این امر استفاده کنید. تحقیقات نشان داده شما در زمان ترشح ادرنالین می توانید چندین برابر توانایی خود قدرت داشته باشید یا بدوید. در زمانی که به شما حمله می شود یا خطری را احساس میکنید بدن خود به خود دفاع می کند و شما با آگاهی قبلی آن را هدایت می کنید.

یادگیری استفاده از مهارت های دفاع شخصی برای زنده ماندن در یک خطر بالقوه مرگبار، بخصوص زمانی که هرگز آن را تجربه نکرده اید می تواند بسیار مهم باشد. مهم نیست که چقدر تجربه در ورزش های رزمی را دارید، آن را نمی توان با زمانی مقایسه کرد که در شرایطی واقعا خطرناک گیر افتاده اید و زندگی تان در خطر است.
از جمله مشکلات عمده ای که افراد معمولی در مواجهه با خشونت دارند این است که به رفتار مهاجم دقت نمی کنند. اگر در یک خیابان تاریک و خلوت در حال قدم زدن هستید و شخصی با اسلحه جلو می آید و از شما می خواهد که پول نقدتان را به او بدهید ممکن است غافلگیر و شگفت زده شوید. با این حال شما نباید گیج شوید چراکه انگیزه دزد را درک می کنید. اما درباره مردی که در کنار شما ایستاده و ناگهان به سمت شما چرخیده و به صورت تان مشت می زند چه؟ مایه تاسف است که حملات بی قید و شرطی مانند این در حال بیشتر شدن هستند. ازجمله مثال های افراطی می توان به تیراندازی در مدارس و محل کار اشاره کرد. پس از قتل عامی که انجام می شود تنها چیزی که مقامات می گویند این است که آن پسر دیوانه شده است!
قدم زدن در خیابان تاریک شما را در مقابل خشونت بالقوه ای که ممکن است به صورت منطقی انجام بپذیرد قرار می دهد. شما نمی خواهید و نمی توانید که در 24 ساعت شبانه روز در وضعیت آمادگی رزمی قرار داشته باشید. این عملی نیست! اما آنچه که شما می توانید انجام دهید این است که برای از بین بردن قوانین داخلی خود که می گویند تمام اقدامات تهاجمی باید معقول باشند تمرین کنید.

چرا به من نگاه می کند ؟ احتمالا من را با کس دیگه ای اشتباه گرفته است. همین صحبت منطقی می تواند شما را از یک درگیری بی خود دور نگه دارد. شما باید یاد بگیرید که در بعضی از شرایط به اعصاب خود مسلط باشید و درگیری های بیخود ایجاد نکنید. اصرار ورزیدن به حمله قبل از مطمئن شدن از اینکه واقعا طرف قصد درگیری با شما را دارد یا نه می تواند شما را به کشتن دهد. شما باید منطق و استدلال را در هر شرایطی و در هر چیزی بکار بگیرید.

نکاتی را که در زیر به آن اشاره میکنیم به درگیری های ساده خیابانی مربوط است.

حواس خود را جمع کنید

همانگونه که در ابتدا گفتیم در مبارزه خیابانی هیچ قانونی وجود ندارد، به همین جهت به شما هشدار می دهم که واقع بین بوده و بدانید که دعوای خیابانی با مبارزه در رینگ که هر روزه رزمی کاران در چهارچوب قوانین تعیین شده آن را انجام می دهند بسیار متفاوت است. بطور مثال، در صورتی که یکی از مهاجم ها را به زمین انداخته و در حال زدن او باشید امکان دارد که مهاجمی دیگر از پشت به شما حمله کند. شما نباید مثل سیستم امتیاز گیری در مسابقات رسمی عمل کنید. برای نمونه، در مسابقات ضربه به سر دارای امتیاز است. در مقابل اگر در مبارزه خیابانی بخواهید همچین کاری بکنید و به سر مهاجم لگد بزنید امکان دارد که او شما را هل داده و تعادل تان را به هم بزند. به همین جهت پیشنهاد می کنم ضرباتی را که با پا می زنید به سمت پایین باشد. در درگیری های خیابانی به دلیل واکنش های عصبی و ترشح هورمون ها افراد وحشی تر و نترس تر خواهند بود.

 داشتن ضربات کارساز

ضرباتتان باید به درد بخور و کارساز باشد. به همین جهت باید ضربات تان را به نقاط حساس بدن بزنید. شما نباید مانند مسابقات رزمی ابتدا به سینه مهاجم مشت زده و سپس به مرور به دیگر قسمت ها ضربه بزنید. شرایط درگیری های خیابانی کاملا متفاوت است. شما باید به زانو، چشم، گلو و بینی مهاجم ضربه بزنید. همچنین ضرباتی که با پا می زنید باید به پایین تنه مهاجم بزنید تا قدرت زیادی داشته باشد.

سلاح داشتن مهاجم

گاهی که مهاجم با خود یک سلاح سرد داشته باشد، در این حالت، کار بسیار پیچیده تر خواهد شد. در چنین شرایطی باید حواستان را کاملا جمع کرده و کوچکترین حرکت را با برنامه انجام دهید. در چنین شرایطی شما باید فرق واکنش نشان دادن در مقابل چاقوی بلند با چاقوی کوتاه را بدانید. همیشه ضعیف ترین فرد و یا نزدیک ترین شخص به شما در اولویت قرار دارند که باید با آنها مقابله کرده و خلع سلاح کنید.

برای خلع سلاح کردن مهاجم، با تکنیک قفل کردن دست هایش را پشت سرش برده و ببنید و آن را تبدیل به سپر خود کنید. با این کار حلقه محاصره شما شکسته خواهد شد. در ادامه کسی را که گرفته اید با تمام قدرت تان به سمت مهاجم ها پرتاب کرده و با تمام سرعتی که دارید ازمحل شکستگی حلقه محاصره فرار کنید.
اگر حرفه ای می باشید و قادر هستید که با سلاحی که گرفته اید خوب کار کنید می توانید ریسک بیشتری کرده و پس از خلع سلاح کردن او، به وسیله سلاحی که در دست گرفته اید از خودتان محافظت کنید. اینکار به مهارت ها شما بستگی دارد. اگر واقعا به خود اطمینان دارید این کار را انجام دهید در غیر اینصورت بهترین کار این است که فرار کنید.
ازجمله کارهای دیگری که شما می توانید در مبارزات خیابانی انجام دهید این می باشد که از نهایت قدرت تان برای لگد زدن به پنجه پای مهاجم استفاده کنید. در این شرایط او از شدت درد تمرکز خود را چند ثانیه از دست خواهد داد و شما در ادامه می توانید با زانو یا ساق پایتان ضربه ای به بیضه او بزنید.در این شرایط مهاجم کمی خم می شود، بلافاصله او را گرفته و با نهایت قدرت تان او را گرفته و به سمتی پرتاب کنید تا به زمین بیافتد. حال وقت آن است که با خیال راحت از منطقه خطر دور شوید.

داشتن تکنیک برای هر کدام از ضد حمله ها

باید به صورت خلاصه به شما بگویم که هر تکنیکی برای یک ضد حمله مناسب است. به همین جهت در هر سبک رزمی که کار می کنید از یک تکنیک استفاده کنید چراکه مغز قادر نیست در لحظه استفاده از غریزه بر روی ضد حمله تمرکز کند. به همین جهت پیشنهاد می کنم که یک تکنیک بدرد خور و کاربردی را صدها بار در طول روز انجام دهید تا تبدیل به غریزه شما شود.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]